۸ دلیل رایج برای سرفه کودکان و راههای تسکین آن
تاریخ انتشار: ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۶۲۶۰۱
به طور معمول، سرفه کودک جای نگرانی ندارد. هر ساله والدین میتوانند انتظار داشته باشند که فرزندانشان چندین بار سرما بخورند، به خصوص در ماههای پاییز و زمستان که میتواند به عنوان یک عارضه جانبی منجر به سرفه شود. اما مواقعی وجود دارد که مهم است با پزشک کودک خود تماس بگیرید.
برای کمک به والدین در درک شدت سرفه فرزندشان و آنچه ممکن است نشان دهد، مایکل لی، پزشک متخصص اطفال با سلامت کودکان و دانشیار در UT Southwestern، توصیههای خود را به اشتراک میگذارد: "به عنوان یک قانون کلی، اگر کودک شما سرفهای داشته باشد به تدریج بدتر میشود و یا بیش از ۵ تا ۷ روز بدون بهبود طول میکشد، آنها را توسط یک متخصص پزشکی معاینه کنید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در اینجا ۸ دلیل رایج سرفه کودکان و نشانههایی که زمان مراجعه به پزشک اطفال فرا رسیده است، آورده شده است:
سرماسرماخوردگی معمولاً سرفهای مرطوب و با صدای تولیدی ایجاد میکند که در پشت آن مخاط یا خلط وجود دارد.
اگر صدای فرزندتان خشن شده، با پزشک اطفال خود تماس بگیرید. اگر کودک شما سرما خورده است، نیازی به داروهای خاصی نیست. کودک خود را به خوبی هیدراته نگه دارید، از او بخواهید بینی خود را باد کند (مکش بینی برای نوزادان) و در صورت نیاز استراحت کنید. فرزند شما تا زمانی که ۲۴ ساعت بدون دارو تب نداشته باشد میتواند به مدرسه برود. داروهای سرفه و سرماخوردگی به طور معمول برای کودکان توصیه نمیشود.
آلرژیآلرژیهای فصلی معمولاً کودکان زیر ۲ تا ۳ سال را تحت تأثیر قرار نمیدهند. علائم آلرژی فصلی شامل خارش، آبریزش چشم، آبریزش بینی، سرفه و احتقان، عطسه و گاهی اوقات گلودرد است. با این حال، آلرژی معمولا باعث خستگی، بدن درد یا تب نمیشود.
اگر علائم آلرژی فرزندتان همچنان ادامه دارد، با پزشک اطفال خود تماس بگیرید. پزشک کودک شما ممکن است بسته به سن و علائم کودک شما داروهای آلرژی را توصیه یا تجویز کند. اگر کودک شما از قبل برای آلرژی فصلی دارو مصرف میکند و علائم آن ادامه دارد، با پزشک اطفال خود تماس بگیرید.
RSV ویروس سین سیشیال تنفسیویروس سنسیشیال تنفسی که معمولاً به عنوان RSV شناخته میشود، یک ویروس خاص است که علائمی مشابه سرماخوردگی دارد، اما میتواند یک ویروس چالش برانگیز و حتی تهدید کننده زندگی در نوزادان یا کودکان خردسال باشد.
در صورتی که کودک شما دچار مشکل تنفسی شده است که سخت و سریع است، با پزشک اطفال خود تماس بگیرید. دشواری تنفس ممکن است چیزی نباشد که میشنوید، بلکه چیزی است که میبینید. ممکن است متوجه شوید که قفسه سینه فرزندتان به داخل فرو میرود و دندههای او با هر نفس میآیند و میروند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، فورا با پزشک کودک خود تماس بگیرید.
برونشیولیتشایعترین علت برونشیولیت ویروس RSV است، اما سایر ویروسها ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند. برونشیولیت عمدتاً در کودکان ۲ ساله و کمتر دیده میشود و باعث خس خس سینه و مشکل در تنفس میشود.
در صورتی که سرفه خشک در هنگام استنشاق کودک به صدا زدن، حباب زدن یا جغجغه شدن تبدیل میشود، با پزشک اطفال خود تماس بگیرید. علاوه بر این، اگر کودک شما دچار مشکل تنفسی است، ممکن است وقت آن رسیده باشد که با پزشک کودک خود تماس بگیرید.
ذات الریهکودکان علائم ذات الریه را متفاوت از بزرگسالان تجربه میکنند و علائم آن بسیار ظریف هستند، اما ذات الریه معمولاً با تب بالا همراه است. علائم نیز با سن و علت ذات الریه متفاوت خواهد بود. اگر فرزندتان سرفههای مکرر همراه با تب بالا و یا تنفس سریع یا دشوار دارد، با پزشک اطفال خود تماس بگیرید.
آسمبر اساس گزارش Beyond ABC، آسم شایعترین بیماری مزمن دوران کودکی است که تقریباً از هر ۱۰ کودک یک کودک را مبتلا میکند - از جمله بیش از ۱۵۶۰۰۰ نفر در شمال تگزاس. حملات آسم میتوانند بیایند و بروند و میتوانند توسط عوامل متعددی از جمله ورزش، هوای سرد، هیجان، خنده، خشن بودن و قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی مانند دود سیگار و آلودگی هوا ایجاد شوند.
اگر سرفه کودک شما با خس خس سینه همراه است، که معمولاً هنگام بازدم شنیده میشود، با پزشک اطفال خود تماس بگیرید.
کروپکروپ زمانی رخ میدهد که راه هوایی فوقانی (بینی و گلو فوقانی) متورم میشود که باعث میشود کودک برای نفس کشیدن سختتر کار کند. کروپ معمولا در پاییز و زمستان رخ میدهد و پسران را بیشتر از دختران مبتلا میکند. یک کودک در هر سنی ممکن است به کروپ مبتلا شود، اما بیشتر در کودکان زیر ۵ سال اتفاق میافتد.
اگر سرفههای همراه با کروپ دارای صدای «پارس» متمایز است و اغلب با صدای بلند هنگام دم همراه است، با پزشک اطفال خود تماس بگیرید. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، فورا با پزشک کودک خود تماس بگیرید.
سیاه سرفهسیاه سرفه یک بیماری بسیار مسری غشای مخاطی تنفسی است. سیاه سرفه که توسط باکتری ایجاد میشود، به راحتی از طریق سرفه و عطسه آلوده منتقل میشود، اما میتوان با یک سری واکسن از آن جلوگیری کرد.
با پزشک اطفال خود تماس بگیرید اگرسرفههای کودک شما با یک سری سرفههای کوتاه و شدید مشخص میشود که گاهی اوقات با تنفس شدید همراه میشود که به نظر میرسد.
آیا سرفه فرزندمان ممکن است به دلیل کووید-۱۹ باشد؟COVID-۱۹ یک ویروس تنفسی مسری است که میتواند طیف گستردهای از علائم از جمله سرفه و تب را ایجاد کند. هر کسی ممکن است به دلیل کووید-۱۹ به بیماری خفیف تا شدید مبتلا شود، از جمله کودکان. تشخیص تفاوت بین کووید-۱۹ و سرماخوردگی یا عفونت دستگاه تنفسی فوقانی بدون آزمایش امکان پذیر نیست. به همین دلیل، بهتر است برای رد کردن آن، آزمایش کووید-۱۹ انجام دهید. اگر تست کووید-۱۹ فرزند شما مثبت شد، باید خود را از کسانی که آلوده نیستند جدا کنند. بهترین راه برای جلوگیری از COVID-۱۹ برای همه افرادی است که واجد شرایط دریافت واکسن COVID-۱۹ هستند.
اگر کودکتان تب یا لرز، سرفه، تنگی نفس یا مشکل در تنفس، خستگی، درد عضلات یا بدن، سردرد، از دست دادن چشایی یا بویایی، گلودرد، احتقان یا آبریزش بینی، تهوع/ استفراغ یا اسهال اگر کودک شما ترکیبی از هر یک از این علائم را تجربه میکند، به خصوص اگر در معرض فردی مبتلا به کووید-۱۹ قرار گرفته باشد، باید برای کووید-۱۹ آزمایش شود.
چگونه به تسکین سرفه کودک کمک کنیم
۱. مایعات را افزایش دهید:افزایش مصرف مایعات میتواند به تسکین گلودرد کمک کند و مخاط ریههای کودک شما را راحتتر سرفه کند.
۲. در وضعیت عمودی استراحت کنید: استراحت زیاد به کودک شما کمک میکند تا سلامت خود را بازیابد، اما احتقان ممکن است خوابیدن را دشوار کند. سعی کنید سر تخت را با قرار دادن چند بالش زیر تشک بالا ببرید تا به کودکتان کمک کنید راحتتر استراحت کند.
۳. اضافه کردن مقداری رطوبت: یک حمام یا دوش آب گرم ممکن است به تنفس کودک شما کمک کند و یک مرطوب کننده هوای خنک در اتاق او در طول شب نیز ممکن است کمک کند.
۴. محرکها را از بین ببرید: اینها میتواند شامل بخارات شیمیایی، دود سیگار و ذرات کوچک باشد.
مهمتر از همه، داروهای بدون نسخه را با احتیاط مصرف کنید. سرکوبکنندههای سرفه اغلب میتوانند بیش از آنکه مفید باشند، ضرر داشته باشند و برای کودکان توصیه نمیشوند. با این حال، کودکان ممکن است برای درد یا تب به دوز داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن نیاز داشته باشند. دستورالعملها را با دقت دنبال کنید. همیشه قبل از دادن هر گونه داروی بدون نسخه به کودک زیر ۶ سال با پزشک کودک خود تماس بگیرید. درباره درمانهای خانگی برای سرفه در کودکان بیشتر بدانید.
اگر نگران سرفه فرزندتان هستید، فوراً با پزشک اطفال خود تماس بگیرید، به خصوص اگر کودک شما سخت نفس میکشد.
منبع: سلامت نیوز
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه اگر کودک شما سرفه کودک ذات الریه کووید ۱۹
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۶۲۶۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مداخله بههنگام، راه کنترل نشانههای اوتیسم
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روشهای زیادی برای کاهش علائم و افزایش تواناییهای فرد مبتلا وجود دارد، اگر اطرافیان کودک با نشانههای رفتاری آغازین اختلال اوتیسم آشنا باشند، با انجام مداخلات بههنگام میتوانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، اوتیسم که به علت وجود نقصهایی در برقراری ارتباط اجتماعی، ارتباط چشمی، مناسبتهای اجتماعی و فرو رفتن فرد مبتلا در خود است، به معنای لغوی در خود ماندگی نیز شناخته میشود و در گروه اختلالات عصبی-رشدی قرار دارد، زیرا بر رشد عصبی و عملکرد مغز تأثیر میگذارد و از ابتدای دوره رشد کودک آغاز میشود و تا پایان عمر او ادامه خواهد داشت.
برای درمان اختلال اوتیسم داروی خاصی وجود ندارد و تنها با مداخلههای آموزشی و رفتاری طولانی مدت میتوان از شدت علائم آن کاست، این اختلال در سه سال اول زندگی کودک آغاز میشود که اگر اطرافیان کودک با نشانههای رفتاری آغازین آن آشنا باشند، با انجام مداخلات بههنگام مانند رفتاردرمانی، کار درمانی و آموزش ویژه میتوانند از تشدید علائم آن جلوگیری کنند.
در حال حاضر هیچ درمان قطعی و مشخصی برای اوتیسم شناسایی نشده است، اما روشهای زیادی برای کاهش علائم و افزایش تواناییهای فرد مبتلا وجود دارد، به نظر میرسد تشخیص زودهنگام بیماری و شروع روشهای درمانی تأثیرات مثبت بیشتری بر بهبود وضعیت فرد داشته باشد.
نقش و تأثیر خانوادهها در تشخیص اختلال اوتیسم فرزندانامیر سالار شریفی، روانشناس و مشاور خانواده و دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا در خصوص غربالگری اوتیسم اظهار میکند: اولین افرادی که میتوانند به صورت آگاهانه و با مداخله زودهنگام متوجه وجود این اختلال شوند، خانوادهها هستند.
وی با بیان اینکه خانوادهها باید در صورت تشخیص این اختلال آن را بپذیرند و دست به انکار نزنند، میافزاید: والدین باید آگاهانه، بدون تعصب و با پذیرش بالا با مشاهده رفتارها و نشانههایی که نسبت به رشد فرزندشان متفاوت است، به متخصصانی که صلاحیت تشخیص این اختلال را دارند مراجعه و مراحل آزمون و مصاحبه را طی کنند تا بتوانند بروز قطعی این اختلال را تشخیص دهند.
این آهنگساز و فعال حوزه موسیقی درمانی با اشاره به اینکه پس از تشخیص قطعی فرد متخصص نسبت به بروز اختلال طیف اوتیسم باید سعی بر بهبود و کاهش علائم اختلال داشته باشیم، ادامه میدهد: بهطور معمول علائم اختلال طیف اوتیسم در بازه سنی دو تا پنج سال بروز پیدا میکنند و فقدان انجام فعالیتهای معمول میتواند هشدار دهنده این موضوع باشد، برای مثال کودک در زمانی که به نسبت همسالان باید توانایی سخن گفتن داشته باشد، اما سخن نمیگوید، میتواند نشانهای برای ابتلاء به اختلال طیف اوتیسم باشد.
شریفی عنوان میکند: دوری کردن از برقراری ارتباط چشمی با دیگر افراد، درگیریهای حسی مانند بال بال زدن، مشکلات تغذیه و گوارشی، گریه و بیتابی بسیار زیاد ناشی از اضطراب بالا، بازی با وسایل محدود یا دوری کردن از انجام بازیهایی که اقتضای سن فرزندان است، میتواند از دیگر نشانههای اولیه تشخیص اختلال طیف اوتیسم باشد.
وی با تاکید بر اینکه اختلال اوتیسم شامل طیفهای گوناگون است و امکان دارد فرد اوتیسم تنها تعداد محدودی از نشانههای این اختلال را دارا باشد، اضافه میکند: هرچه بروز و ظهور نشانهها در فرد کمتر باشد، با طیف خفیفتری از اوتیسم مواجه خواهیم بود و هرچه تعداد و شدت بروز علائم بیشتر شود، با طیف شدیدتری از اختلال اوتیسم روبهرو خواهیم بود.
این روانشناس با یادآوری این نکته که بهترین برخورد خانوادهها در مواجهه با بروز اختلال طیف اوتیسم در فرزندان، پذیرش است، خاطرنشان میکند: افراد اوتیسم در یک بازه زمانی طلایی که به طور معمول کمتر از سن ۱۱ سالگی است، میتوانند دست به اقدام برای بهبود عملکرد و کاهش علائم بزنند، اما با انکار والدین اقدامی برای بهبود صورت نمیگیرد و این زمان طلایی از دست میرود.
شریفی میافزاید: با توجه به اینکه اعصاب و نورونهای کودکان اوتیسم در سن طلایی تشخیص، قابلیت بازسازی خود و باز ارتباطگیری با دیگر اعصاب را دارند و انعطافپذیری عصبی در سیستم عصبی کودکان اوتیسم اتفاق میافتد که سبب بهبود عملکرد آنها میشود، نیاز است با مداخلههای زودهنگام و اقدامات برنامهریزی شده فرد اوتیسم تحت درمان قرار بگیرد.
وی در خصوص مراحل غربالگری و تشخیص اوتیسم بیان میکند: سازمان بهزیستی کشور و بعضی از سازمانهای خصوصی آزمونهایی مجازی را در صفحه موتورهای جستوجوگر ایجاد کردهاند که خانوادهها میتوانند با شرکت در این آزمونها و پاسخ به سوالات آن تشخیص اولیه نشانههای اوتیسم را انجام دهند، اما باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند.
دانشجو دکتری روانشناسی کودکان استثنایی با تاکید بر اینکه نباید برای تشخیص قطعی به نتایج آزمونهای مجازی اکتفا کرد، میگوید: غربالگری اختلال اوتیسم در سنین متفاوت به علت ویژگیها و رفتارهای هر دوره سنی، سوالات متفاوتی دارد و نیاز است برای تشخیص قطعی و دقیقتر این اختلال به افراد متخصص مراجعه شود.
شریفی در خصوص هزینههای غربالگری عنوان میکند: استفاده از آزمونهای مجازی برخط برای تشخیص خانگی و مراجعه به سازمان بهزیستی برای انجام غربالگری رایگان است و هزینهای برای خانوادهها ندارد، اما مراجعه به مراکز خصوصی، خانوادهها باید هزینهای را پرداخت کنند.
تشخیص اولیه اختلال اوتیسم با انجام غربالگری / زمان طلایی تشخیص اوتیسم را از دست ندهیدمعصومه یزدانیپور، پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص و مدرس دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اینکه فرد اوتیسم نمیتواند به صورت اختیاری علائم و نشانههای اختلال اوتیسم را کنترل کند، اظهار میکند: نداشتن توانایی کنترل کردن نشانهها مربوط به مسئلههای عصب شناختی است که باعث میشود فرد اوتیسم رفتارهایی را از خود بروز دهد که اختیاری نبوده و کنترل آن در توان او نیست.
وی با بیان اینکه انجام غربالگری، مرحله اولیه تشخیص اختلال اوتیسم است و نمیتواند سبب کنترل نشانههای اوتیسم در افراد شود، میافزاید: هرچه غربالگری تشخیص اوتیسم زودتر انجام شود، مؤثرتر خواهد بود، چراکه فرد اوتیسم سریعتر وارد فرایند درمان میشود و مراحل آن را طی میکند.
این دانشجو دکتری روانشناسی و آموزش کودکان با نیازهای خاص با اشاره به اینکه شرایط گوناگونی برای تشخیص اختلال اوتیسم در افراد بهویژه کودکان وجود دارد، ادامه میدهد: هنگامی که والدین متوجه وجود تفاوتهای رفتاری میان فرزند خود و دیگر همسالانش شوند، باید برای تشخیص قطعی به متخصص مراجعه کنند، برای مثال اگر فرزندشان در برقراری ارتباط عملکرد ضعیفی داشته باشد و از تماس چشمی با دیگران خودداری کند یا در مواجهه با نور شدید شروع به جیغ زدن کند، میتواند نشانههایی از اختلال اوتیسم باشد.
یزدانیپور عنوان میکند: با افزایش سن فرد اوتیسم، روزهای بیشتری برای مداخله بههنگام از دست میرود و امکان دارد نتوانیم از دوران طلایی تشخیص اوتیسم به خوبی استفاده کنیم؛ هنگامی که والدین اطلاعات کافی در خصوص تشخیص اختلال اوتیسم در فرزند خود را نداشته باشند، تشخیص اختلال اوتیسم در تعامل فرزند با دیگران صورت میگیرد.
وی اضافه میکند: با افزایش سن کودک اوتیسم و ورود او در جمعی از افراد همسن و برقراری ارتباط با آنها در قالب کلاسهای آموزشی سبب بروز تفاوت رفتار فرد اوتیسم با دیگر همسنوسالان میشود، اما بهطور معمول در این شرایط مقداری از زمان طلایی تشخیص را از دست دادهایم و باید در صورت تشخیص، مداخله بههنگام صورت گیرد.
پژوهشگر حیطه کودکان با نیازهای خاص خاطرنشان میکند: منظور از مداخله بههنگام، برگزاری دورههای درمانی برای کودکان زیر شش سال است، زیرا در این سن مغز کودکان انعطافپذیری بیشتری دارد و با انجام تمرینهای درمانی مانند کار درمانی، بازی درمانی و توانبخشی شناختی، ارتباط بیشتری میان اعصاب مغزی کودک برقرار میشود که سبب بهبود عملکرد او خواهد شد.
یزدانیپور با اشاره به اینکه گاهی تشخیص اختلال در برخی از افراد اوتیسم در طرح سنجشی که برای ورود کودکان به مدرسه برگزار میشود، صورت میگیرد، میافزاید: به صورت کلی در تشخیص اختلال اوتیسم در کودکان، اطرافیان کودک شامل والدین، خانواده، معلم و مربی متوجه بروز رفتارهای متفاوت کودک میشوند و با ارجاع دادن او به متخصص روانشناس و روانپزشک فرایند تشخیص قطعی کودک انجام میگیرد.
وی با بیان اینکه مهمترین ابزار روانشناسها برای تشخیص اختلال اوتیسم، بررسی تاریخچه خانوادگی، مصاحبه و مشاهده است، تصریح میکند: به طور معمول با بررسی تاریخچه خانوادگی در ابتلاء به اختلال اوتیسم و مصاحبه با والدین فرد مبتلا میتوانیم بروز اختلال اوتیسم را تشخیص دهیم، همچنین برای بررسی عملکرد و توانمندیهای فرد اوتیسم نیاز است تا این افراد در یک آزمون هوشی شرکت کنند، اگرچه آزمونهای دیگری برای تشخیص اختلال اوتیسم وجود دارد، اما بیشتر جنبه پژوهشی دارند و کمتر در تشخیصهای بالینی مورد استفاده قرار میگیرند.
بر این اساس، هنگامی که از درمان اختلال طیف اوتیسم صحبت میکنیم، منظور مداخلههای بههنگام است که سبب کنترل شدت بروز علائم و نشانههای این اختلال میشود، برای مثال با مداخله زودهنگام میتوان بیشتحریکی و کمتحریکی افراد اوتیسم را کنترل کرد، اما نمیتوان به صورت کامل شدت نشانههای فرد اوتیسم را به صفر رساند و از بین برد.
تشخیص به موقع اختلال اوتیسم توسط والدین در بهبود و کنترل علائم فرد اوتیسم نقش بسزایی دارد، بنابراین والدین باید با مطالعه و کسب آگاهی در خصوص مراحل رشد کودک، فرزند خود را در ابعاد مختلف فردی، اجتماعی، رفتاری و ذهنی مورد بررسی قرار دهند و در صورت وجود ناهماهنگی، از انکار دوری کنند و به شناسایی و درمان اختلال بپردازند تا با استفاده از زمان طلایی تشخیص بتوانند شدت نشانههای این اختلال را در فرزند خود کاهش دهند.
کد خبر 747069